Ettore Bugatti ile Bugatti Hikayesi ne başlıyoruz
Bugatti hikayesi nin başında Ettore Arco Isidoro Bugatti vardı tabi ki. 15 Eylül 1881’de Milano’da dünyaya geldi. Carlo ile Teresa Bugatti’nin en büyük oğluydu.
Babası Carlo, ünlü bir mobilya ustası ve ödüllü bir sanatçıydı alanları ressamlık, heykeltıraşlık, gümüşçülüktü. Oğlunun da tıpkı kendisi gibi yetişmesini istiyordu.
Okulu bitiren Ettore Bugatti, bisiklet üreticisi Prinetti & Stucchi’de çırak olarak çalışmaya başlıyor. Çalışmaya başladıktan sadece bir yol sonra henüz 17 yaşındayken bisiklete motor takmakla bu yolculuğa başlıyor. Bu bisikletin üzerinde bir çok deney yaparak kendini geliştirdi.
Makinelere olan tutkusu ve becerisi bana WO Bentley‘i hatırlattı...
19 yaşındayken ilk gerçek arabasını üretmeyi başarmıştı. Oldukça fütürist görünüyordu. Otomobil dört vites ve dört silindirli üstten supaplı bir yapıya sahipti. Yapının oluşumunda gerçekten ince işçilik ve yüksek mühendislik gerekiyordu.
1909’da bankacı Vizcaya’dan mali destek ile Almanya Molsheim’da büyük bir mülk satın alır. Yeni satın aldığı fabrikadan kısa süre sonra bir adım daha ileri gitmeye karar verir. Le Mans’a katılmak için küçük, hafif ama hızlı bir yarış makinesi ortaya çıkarır.
1911′ de Fiat, De Dietrich gibi dev rakip otomobiller ile karşılaştırıldığında cüce gibi durur. Ettore bu otomobil sayesinde büyük bir otomobil tasarımcısı olduğunu kanıtlar ve ikinci olur.
Bugatti Hikayesi Savaştan Etkilenir
Büyük Savaş, Bugatti’nin tartışmalı bölgede üretiminin durması anlamına geliyordu. Ettore, iki Tip 13 aracını savaş süresince Milano’ya taşımayı başardı. Ardından üç aracın parçalarını Molsheim’daki fabrikasının yanına gömdü.
Savaş sona erdikten sonra, Ettore bölgeye geri döner, parçaları ortaya çıkarır. Hemen yarış için beş Tip 13 hazırlamaya başlar.
Savaş yıllarında birçok otomobil üreticisi gibi onlarda uçak motorlarına yönelirler. Şirkete mali bir bilanço oluşturmak isterler.
1922’de Bugatti, hidrolik frenlere ve üreticinin ilk sekiz silindirli motoruna sahip. Bu motor puro şeklinde (Tip 29/30) devrim niteliğinde bir araba tanıtmasıyla adını daha fazla kitlelere duyurur.
“Puro” olarak adlandırılan araba, 1922’de AFC Grand Prix’sinde ilk kez sahneye çıktı ve ikinci oldu. Bir yıl sonra kanat benzeri tasarımı, kısa dingil mesafesi ve kaplı tekerlekleri ile sansasyon yaratan Type 32’yi tanıtır.
1924’te Bugatti, Lyon’da düzenlenen Fransa Grand Prix’sinde Type 35’e girdi. Otomobilin tasarımı zamanının geleneksel açık tekerlek tasarımına dönerken, Type 35 önceki 8 silindirli motoru korudu.
Bugatti için savaş sonrası dönem çılgınca başarılıydı. Arka süspansiyon ve ön frenler dahil olmak üzere bir dizi evrimsel gelişmeye imza attılar. Ardından son derece etkileyici Type 13 için birçok yarış zaferini beraberinde getirdi. Savaşın ardından işlerine ara vermeden devam eden Ettore ‘Le Patron’ unvanını kazandırır.
Bugatti’nin yarış başarısı 1930’larda da devam etti. 1937 ve 1939 yıllarında 24 saatlik Le Mans’ta iki galibiyet kazandı.
Motor yarışlarındaki başarının ardından, kaderin acımasız bir cilvesi, Bugatti ailesini ve büyüyen otomobil imparatorluğunu raydan çıkardı. 11 Ağustos 1939’da, henüz 30 yaşında olan Ettore’un oğlu Jean, Molsheim’daki fabrikanın yakınında bir Tip 35 motor sporları prototipini test ederken bir kazada öldü.
Talihsizlikler devam ediyor ve fabrika ikinci dünya savaşı sırasında tamamen yıkılıyor. Ardından, Type 73C de dahil olmak üzere birçok yeni aracın üretimini gerçekleştirdi. Ettore 21 Ağustos 1947’de öldü. Uzun bir düşüşün ardından, Bugatti’nin orijinal reenkarnasyonu nihayet 1952’de faaliyetlerini durdurdu.
Bugatti Hikayesi Modern Canlanmalar ile Devam Ediyor
1950’li ve 60’lı yıllarda markayı canlandırmak için yapılan birkaç başarısız girişimin ardından, Romano Artioli adlı bir İtalyan girişimci, 1987’de Bugatti markasını satın aldı. Ve Bugatti Automobili SpA Artioli’yi kurdu. Bugatti adını İtalyan topraklarına geri getirmek istedi. Ayrıca Ferrari, Pagani ve Lamborghini de dahil olmak üzere diğer otomotiv isimlerinden oluşan seçkin bir kolektif tarafından ünlenen bir yer olan Modena, İtalya’da yeni bir fabrika kurmanın planlarını yaptı.
Yaklaşık beş yıl sonra, Bugatti’yi bir kez daha dünya sahnesine çıkaracak araç; “EB 110” dur. Bu yeni mühendislik başarısı, Lamborghini Miura ve Countach’ın ünlü tasarımcıları Paolo Stanzani ve Marcello Gandini’nin buluşuydu.
Karbon fiber takviyeli bir polimer şasi kullandı ve 3,5 litre, silindir başına beş valf, dört turbo şarjlı V12 motor ile güçlendirildi. Altı vitesli manuel şanzıman ve gelişmiş dört tekerlekten çekiş sistemi ile birleştiriliyor. Bir yıl sonra, Bugatti, daha fazla karbon fiber kullanıdı. Bu sayede biraz daha güçlü ama önemli ölçüde daha hafif bir model olan Süper Spor varyantını piyasaya sürdü.
Super Sport, şaşırtıcı performans rakamları sayesinde kısa sürede manşetlerde yer aldı.
“Sizi sadece 3,2 saniyede 100 km/s hıza çıkarabilir” ve “355 km/s maksimum hıza ulaştırabilir”.
Bir referans noktası olarak, Aston Martin’in yepyeni DBS Superleggera’sından sadece 0,4 saniye daha yavaş. Bugatti’nin 1995’teki tasfiyesinden önce sadece 139 adet üretildi.
Volkswagen AG daha sonra 1998’de Bugatti markasını satın alarak Bugatti Automobiles SAS’ı kurdu. 90’lı yılların sonlarında çeşitli otomobil fuarlarında birkaç konsept otomobilin tanıtımını yaptı. Sonrasında şirket, tur de force’u – Veyron EB 16.4 – sessizce ve özenle geliştirerek sessizliğe büründü. EB 110’a benzer bir planın ardından, Veyron en eksiksiz haliyle, şaşırtıcı 1,184 hp ve 1,106 lb-ft tork üreten ve tarih yazmaya devam eden 8.0 litrelik, dört turboşarjlı, W16 silindirli bir motorla güçlendirildi. 431.072 km/s astronomik hıza sahip, şimdiye kadar üretilmiş, yollarda giden hızlı üretim otomobili. Ve kendinden önceki Bugatti adındaki her arabada olduğu gibi, otomotiv dehası ve teknolojisinin öncülüğünü yapacaktı. 2015 yılına kadar çeşitli formlar ve özel baskı modelleri ile üretim gördü,
Öncü
La Voiture Noire’ı tanıtan ve Sözde Jean Bugatti’nin Type 57 SC’sine saygı göstermek için modellenen ‘siyah araba’ sadece tek bir üretim birimiyle sınırlı olacak ve şanslı bir yatırımcıya vergiler öncesi 11 Milyon Euro’ya mal olacak.
Ancak günümüz pazarında markanın algılanan gösterişliliği ve zenginliğine rağmen, markanın mirasının hem tasarımcılarının hem de mühendislerinin değerleri hakkında hayati bir fikir sağladığı açıktır. Belki de bu sürekli yenilik çabası, yalnızca Bugatti adını gelecekte canlı tutmakla kalmayacak, aynı zamanda onu bir yüzyıldan fazla bir süredir otomotiv tasarımının öncüsünde tutan şeydir.
Gelin Beraber Bazı Modelleri İnceleyelim
Bugatti Hikayesi nin başladığı model : TYPE 13
Bugatti’nin eski zamanlardaki efsanevi yarış arabaları denilince akla genellikle Type 35 gelir. Ancak yarış pistlerinde ve tepe tırmanışlarında zafer kazanan başka modeller de vardı. Her şey 1910’da üretilen 30 hp Type 13 ile başladı. Bu markanın ilk üretim modeliydi. Adını Ettore Bugatti, Prinetti & Stucchi ve Deutz gibi üreticiler için on ikiye kadar numaralandı. Bu sebepten modele 13 adı kondu. Üretimin başlamasından sadece bir yıl sonra, bir Type 13, Bugatti’nin ilk kez yarıştığı Le Mans’taki Fransa Grand Prix’sinde ikinci olur. Bugün Formula 1’den bildiğimiz Grand Prix’nin aksine, bu yarış iki saat değil, yedi saatten fazla sürdü.
TYPE 30
1922’de Bugatti, ilk kez sekiz silindirli bir motora sahip otomobili sundu. Bunun için Ettore Bugatti’nin etrafındaki mekanikler iki adet dört silindirli motor bloğunu bir araya getirdi. Ayrıca üstten eksantrik mili için bir mahfaza ve çerçeveye sıkıca tutturulmuş tek parça bir karter eklediler. Ön uçta, dikey bir şaft, krank milinin dönüşlerini eksantrik miline iletir. Bir manyeto çift ateşleme sistemi ve daha sonra bir pil ateşleme sistemi, silindirlerde kıvılcım sağladı. Bu arada, iki Zenith karbüratör gerekli yakıt-hava karışımını sağladı. Yanma odası başına iki üstten giriş valfi ve bir büyük egzoz valfi vardı. Bugatti, bu tasarımı kısa bir süre önce bir uçak motorunda denemişti. O zaman, 2-litrelik deplasman, versiyona bağlı olarak 75 ila 100hp arasında etkileyici bir güç üretiyordu.
Sekiz Silindirli İlk Üretilen Bugatti Hikayesi
Aslında, motorun üç litrelik bir hacme sahip olması gerekiyordu. Ettore Bugatti, Type 28 prototipine benzer bir motor takmıştı. Ancak Grand Prix kuralları değişti ve sonraki dönem için maksimum iki litrelik güç üniteleri şart koştu. Bugatti, özellikleri değiştirdi. Ve sıralı sekiz silindirli motoru ilk kez Type 29 Grand Prix yarış otomobilinde kullandı. Ancak Type 30’u bu kadar yenilikçi yapan tek başına motor değildi. Hidrolik kampana frenli dövme ön aks, Type 22’den alındı. O zamanlar, otomobillerde yalnızca arka aksta frenlerin olması hâlâ yaygındı. Bugatti ayrıca arka fren kampanaları için sonsuz şekilli girintilere sahip döküm fren pabuçları geliştirdi. 1924 yılından itibaren malzeme sorunları nedeniyle ön aksta kablo sistemine geçilmiştir.
BUGATTI TYPE 41 ROYALE
Daha 1919’da Ettore Bugatti, dünyanın en lüks arabasını düşünmeye başladı. Ancak, Type 41 Royale’in ilk arabası 1926’ya kadar tekerleklerine takılmadı. Bu arada, Bugatti uçaklar için büyük hacimli sıralı sekiz silindirli bir motor projesini reddetmişti. Ancak bu motoru Type 41 için temel olarak kullandı Sunum arabası için 14,7 litre.
Diğer çeşitli Bugatti modellerinde olduğu gibi, burada da kasıtlı olarak çıkarılabilen silindir kapaklarından vazgeçilen mono blok bir tasarım kullandı. Motor revizyonları için, büyük dokuz yataklı krank mili de dahil olmak üzere tüm dahili bileşenlerin çıkarılması gerekiyordu. Bugatti, silindir başına stroku 130 milimetreye düşürerek daha sonraki seri otomobiller için kübik kapasiteyi 12,8 litreye düşürdü. Yine de, etkileyici performans verileri hala mevcuttu. Resmi fabrika belgeleri 300 hp’den bahsederken, bugün uzmanlar gerçek gücün 275 hp’ye daha yakın olduğunu varsayıyor. Ağırlığı üç tondan fazla olan araçları, ikinci viteste 10 km/s hızdan 100 km/s üzerine kadar zahmetsizce hızlandırmaya yetecek kadar. Yaysız kütleleri azaltmak için Bugatti, fren kampanalarını alüminyum jantlara entegre etti.
TYPE 57 SC TOURER
Sadece sekiz Bugatti Type 57 S, cesetlerini Cricklewood’un Korsika’sından aldı. Bunlardan sadece ikisi açık dört koltuklu Tourer’dı. RM Sotheby’s 22 Ocak’ta Arizona’da bir açık artırma yapıyor. Bu, bu nadir duruma daha yakından bakmamız için iyi bir fırsat. Ekim 1936’da Type 57 S, Type 57’nin farklı bir evrimi olarak Paris Otomobil Fuarı’nda görücüye çıktı.
S, ‘surbaisse’, yani alçaltılmış demektir. Bu, genel olarak alçaltılmış çerçevenin yanı sıra motorun alt montaj konumunu da gösterdi. Bugatti ayrıca şasiyi 32 santimetre kısalttı. Ön aks ikiye bölündü, arka aks ise alttan sarkıtılan yaprak yaylar kullanıldı. Ayrıca, 3,3 litrelik motora kuru karter yağlaması ve 130 kW/175 hp’ye kadar güç arttı. Talep üzerine, Type 57 SC’de Roots süper şarj cihazı aracılığıyla süper şarj mevcuttu.
BUGATTI TYPE 57 SC ATLANTIC
Meşhur kayıp araba…
Günümüzde spor arabalar günlük sokak yaşamının normal bir parçasıdır. Tabii ki, ne kadar lüks ve pahalı olursa, ilgili araçlar o kadar nadir. Ama tarih kitaplarını yaklaşık 80 yıl geriye çevirelim. 1936’da Avrupa yeni bir Dünya Savaşı’nın eşiğinde ve sokaklarda normal aile arabaları ortalıkta. Bugatti spor arabaları gibi özel araçların nasıl bir sansasyon yarattığını bugün hayal bile edemezsiniz. O zaman, Molsheim’daki küçük fabrika, zarif, sportif, lüks ve nadir niteliklere sahip spor arabalar üretti. O zamanın bir modelinde, bu özellikler bulunmaktadır: Yalnızca dört kez üretilen Type 57 SC Atlantic.
Üretilen dört Type 57 SC Atlantic’ten üç kopyası bugün hala bilinmektedir. Onlar dünyanın en pahalı otomobilleri arasındadır.
Her şey, şirket kurucusu Ettore Bugatti’nin oğlu Jean Bugatti’nin uğraşları sonucu yeni bir spor otomobil modeli olan Type 57’nin geliştirilmesiyle başladı.
Bugün kaybolduğu düşünülen Aérolithe (bazı kaynaklarda ‘Coupé Speciale’ veya ‘Aero Coupé’ olarak da anılır), mutlak bir tek seferlik model olarak kaldı. Aerodinamik gövdesi, bir magnezyum ve alüminyum alaşımı olan uçak sac elektronundan yapılmıştır. Dört kopyadan biri fabrikada kaldı.
Jean Bugatti Kullanıyordu
Adını, Jean Bugatti’nin yakın bir arkadaşı olan posta uçağı pilotu Jean Mermoz tarafından Güney Atlantik’in çoklu geçişlerinden aldı. Atlantik’te arka gövdenin altında altı egzoz ucu görülüyor. Dört aracın her biri diğerinden farklıdır. Farlar bazen ön çamurluklara entegre edilmiş, bazen de serbest duruş sergilemekte. Kaputun altında, 3,3 litreden 200 beygir gücüne sahip düz sekiz silindirli bir motor yatıyor.
İlk kopya, şasi numarası 57 374, 1936’da İngiliz bankacı ve baron Nathaniel Mayer Victor Rothschild’e gitti, o da üç yıl sonra bir süper şarj cihazını güçlendirmek için fabrikaya geri gönderdi. Jean Bugatti, 57 453 şasi numaralı ikinci arabayı kendi isteğine göre siyah olarak tasarladı ve arabayı çeşitli araba şovlarına çıkardı. Alsace’deki Alman Wehrmacht işgalinden bu yana, bu arabanın nerede olduğu bilinmiyor. Şasi 57 473, teslimattan kısa bir süre sonra arabayı bazı değişiklikler için Joseph Figoni’nin gövde yapım şirketine gönderen Fransız Jacques Holzschuh için özeldi.
Daha sonraki bir mal sahibi, 1955’te bir demiryolu geçidinde meydana gelen bir kaza sırasında arabada öldü. Harap olan Atlantik, birkaç on yıl sonra dikkatlice restore edilecekti.Moda tasarımcısı Ralph Lauren bugün, İngiliz RB Pope için 1938’de inşa edilen 57 591 şasi numaralı dördüncü kopyanın sahibi. 57 453’ün yeniden ortaya çıkması ve restore edilmesi durumunda, uzmanlar 100 milyon avro aralığında bir değer bekliyorlar.
Bugatti Veyron
Bugatti Veyron EB 16.4 , Fransa’da Volkswagen Group ve Bugatti tarafından tasarlanıp geliştirilen ve Fransız otomobil üreticisi Bugatti tarafından Fransa’nın Molsheim kentinde üretilen ortadan motorlu bir spor otomobildir . Adını yarış pilotu Pierre Veyron’dan almıştır .
Orijinal versiyon 407 km/sa (253 mph) maksimum hıza sahiptir. BBC televizyon programı Top Gear tarafından On Yılın Arabası ve en iyi araba ödülü (2000–2009) seçildi . Standart Bugatti Veyron , 2005’te Top Gear’ın Tüm Yıl En İyi Araba Sürme ödülünü de kazandı.
Veyron’un Super Sport versiyonu, 431.072 km/sa (267.856 mph) azami hızıyla dünyanın en hızlı sokaklarda yasal üretim otomobillerinden biridir. Veyron Grand Sport Vitesse, 6 Nisan 2013’teki bir testte ortalama 408,84 km/sa (254,04 mph) maksimum hıza ulaşarak dünyanın en hızlı roadster’ıydı.
Bugatti Chiron
Chiron , Almanya’da Bugatti Engineering GmbH tarafından tasarlanıp geliştirilen ve Fransız otomobil üreticisi Bugatti Automobiles SAS tarafından Fransa’nın Molsheim kentinde üretilen ortadan motorlu iki kişilik bir spor otomobildir . Otomobilin ilk gösterimi 1 Mart 2016’da Cenevre Otomobil Fuarı’nda idi. Araba, Bugatti Vision Gran Turismo konsept otomobilini temel alıyor.
Bugatti Bolide
Fransız otomobil üreticisi Bugatti Automobiles SAS ve Bugatti Engineering GmbH tarafından Wolfsburg’da geliştirilen ve üretilen , 28 Ekim 2020’de çevrimiçi olarak açıklanan, pist günü odaklı bir spor otomobildir. Bugatti’ye göre, Bolide’nin konsept versiyonu 0,91 kg/kW (0,67 kg/PS; 1,50 lb/hp) ağırlık-güç oranına sahip W16 motor kullanılarak. Bugatti, Bolide’nin W16 motoruyla yapılmış son araba olacağını duyurdu. Bolide’nin adı , Fransızca’da kelimenin tam anlamıyla “yarış arabası” anlamına gelen le bolide teriminden gelir. Bolide’nin temel konsepti, Bugatti baş mühendisi ve “Teknik Guru” Frank Goetzke’nin teknik taslağına dayanmaktadır.
Bugatti Hikayesinin burada sonuna gelmiş bulunmaktayız. Buradan geçmiş araba hikayelerine ulaşabilirsiniz.
